W fachowej prasie, podaje się że nawet 70% samochodów wymaga pilnej wymiany płynu hamulcowego. Nie tylko poziom płynu hamulcowego ma znaczenie, ale także temperatura jego wrzenia. Niestety, płyny oparte są na bazie glikolu są higroskopijne, czyli absorbują parę wodną z atmosfery. Czym więcej wody w płynie hamulcowym, tym niższa temperatura wrzenia. Jeśli na skutek intensywnego hamowania dojdzie do wrzenia płynu w układzie, pęcherzyki pary uniemożliwią skuteczne przekazywanie ciśnienia hydraulicznego z pompy hamulcowej lub pompy ABS do siłowników przy kołach pojazdu. Hamulce przestaną wtedy działać.
Woda dostaje się do układu hamulcowego głównie przez elastyczne przewody hamulcowe. Zachodzi zjawisko osmozy polegające na tym, że higroskopijny płyn hamulcowy pobiera wodę zawartą w gumowym materiale przewodu, a ten uzupełnia sobie jej niedobór z otaczającego go powietrza. Ilość pobieranej w ten sposób wody zależy od rodzaju materiału gumowego, długości przewodu oraz miejsca jego zamontowania w samochodzie. Tylko pomiar temperatury wrzenia umożliwia obiektywną ocenę stanu płynu hamulcowego i pozwala sprawdzić jego przydatności do eksploatacji.
Na kondycję układu hamulcowego ma także ogromny wpływ rodzaj użytego płynu hamulcowego. Dla przykładu zaprezentujemy wytyczne dla płynów ATE. W nowoczesnych samochodach z ABS i ESP powinien być stosowany płyn ATE SL.6, bo tylko on zapewnia prawidłowe funkcjonowanie wszystkich systemów elektronicznych w dopuszczalnych zakresach temperatur. W pojazdach produkowanych do roku 1990 zaleca się stosowanie płynu ATE G (DOT 3) albo ATE SL, a po roku 1990 – ATE SL.6 lub ATE DOT4 Typ 200. Przed rokiem 1990 płyn zalecano wymieniać co roku, a później co 2 lata. Jeśli jednak na zakrętce zbiorniczka widnieje oznaczenie DOT3, można stosować wyłącznie płyny tej klasy.
Najnowsze komentarze